پرورش ایده ها در کتاب ، موسیقی و موارد دیگر ، سفر بی پایان من برای کشف را مشخص کرد. با این حال ، زمانی خواندن ، نوشتن و دستور زبان از دشمنان اصلی من بودند. در دوران دبستان ، کلاس اول را تکرار کردم و در کلاسهای گفتاردرمانی و انگلیسی تقویتی قرار گرفتم.

با درک اینکه قدرت من چیزی غیر از خواندن یا نوشتن بود ، مدرک شیمی گرفتم. من معتقد بودم شیمی دعوت من است. با این حال همه چیز متفاوت از آنچه تصور می کردم در هم آمیخته است. یک روز با پیرمردی آشنا شدم که نه او را می شناختم و نه او را دوباره دیدم. او گفت: "من دست شما را می بینم که می نویسد. شما قرار است نویسنده شوید. من سرتاسر موسیقی را می بینم. ” با این حال ، هیچ یک از اینها هیچ معنایی نداشت.

پس از اندیشیدن ، تصمیم گرفتم نوشتن خلاقانه را تمرین کنم و قلمرو جدیدی باز شد. ماجراجویی من بدون آموزش ، آمادگی ، آغاز شد. کم کم شروع به رشد کردم. با گذشت زمان ، لحظاتی وجود داشت که می خواستم تسلیم شوم. سختی ها از هر طرف به من فشار می آوردند و روحم را خرد می کردند. افکار بی اهمیت ذهنم را درگیر کرده بود. با وجود ادامه دادن ، هر چالشی به ساخت شخصیت من کمک کرد و در نتیجه به کار من عمق بخشید.

سپس ، در شرایط غیرمحتمل و در عین حال ایده آل ، تحولی آنچه را که انتظارش را نداشتم به دست آورد. اگرچه برای ترکیب و تجزیه و تحلیل آموخته بودم ، اما عناصری را برای تشکیل نثر ، شعر و ملودی آزمایش کردم. وقتی یکبار عناصر اصلی زندگی را مطالعه کردم ، من نویسنده شدم و از هر داستان الهام گرفتم.

​